φθινοπωρινό σονέτο

φθινοπωρινό σονέτο

(για την Emel, σύντροφο του Ali Kitapci )

θα δω τ' αγάλματα κατάματα
μετά θα σβήσω τα συνθήματα
και στη δουλειά θα κατεβώ
χωρίς αισθήματα

έναν καφέ πικρό
και μια σιωπή θα πιω
στην μέρα δεν θα χαριστώ
σου λέω, δεν έχουμε σωσμό

γιατί η βία δεν είναι αμαρτία
που αξίζει γι' αυτή να πεθαίνει κανείς
γιατί η ζωή δεν έχει αξία
αν δεν μπορείς κάθε στιγμή
τα αυτονόητα απ την αρχή να διεκδικείς

(για μια υψωμένη γροθιά
μπροστά σε ένα φέρετρο
σε μια πλατεία του κόσμου)