Τρίτη 29 Μαρτίου 2011

hana

Όταν οι good luck mr gorsky από τρεις γίνονται δυο, τότε σχηματίζονται οι hana, που πλακώνονται με άγρια χαρά πάνω στα synths, samplers και sequencers τους για να δημιουργήσουν την πιο ευχάριστη ακουστική έκπληξη.
Ο Θανάσης και ο Θάνος , μιλούν πολύ λίγο, κυκλοφορούν ανώνυμα, δημιουργούν τα βράδια με βροχή και ταξιδεύουν τα μυαλά μας, σε ηλεκτρονικά τοπία που αναζητάμε σε λάθος μαγαζιά, λάθος πόλεις, λάθος ανθρώπους, ενώ είναι δίπλα μας, στο απέναντι διαμέρισμα και το cd τους είναι το διαβατήριο για εναν κόσμο που το κέφι έχει επιτέλους ουσία , ο ρυθμός άποψη και η μουσική τον πρώτο λόγο.

που παιζουν The Residents bar (στρ.Καλλαρη 4  Hana Live Κυριακη 3 Απριλιου 2011)
το blog των HANA : http://hana-melodie.blogspot.com/
διαβάστε επίσης: http://www.lifo.gr/mag/features/2554
http://mhulotsnothingdays.blogspot.com/2011/02/hana_22.html
http://www.elculture.gr/Articles/ElcMAG/hanna/fullstory.php?id=41925
http://www.ipolistonkosmo.gr/allmusic.php?selectgener=4&selection=626
ΑΚΟΥΣΤΕ ΕΔΩ: http://www.grannyrecords.org/releases/hana-lp-granny06

Δευτέρα 28 Μαρτίου 2011

στιγμή


πόσο αντέχουν οι αναμνήσεις χωρίς την υγρασία τους
ανάμεσα σε παρκαρισμένα αυτοκίνητα
σε δρόμους νυχτερινούς μιας άνοιξης
που δεν τολμά να χτυπήσει κάρτα εισόδου
παραμένοντας αδρανής σε πείραμα που απέτυχε
να αλλάξει χρώμα στο βάμμα

πεταμένα αυτιά ανίκανα να ακούσουν στα σταυροδρόμια
παραιτημένες φιλοδοξίες στα πεζοδρόμια
γεμάτα σκουπίδια καθημερινών συμβιβασμών
ανέκδοτα ζωής με ενδιαφέρον τάχα
με σκισμένες τις σελίδες στις αναφορές των διαψεύσεων
προσεκτικά τοποθετημένα τα παλιά όνειρα
πάνω στις νέες προτεραιότητες

και στη σιωπή
επίμονα σαν ήχος από γόβες που απομακρύνονται
το τραγούδι για το ξημέρωμα
που ματαιώθηκε

Γιατι


Γιατί είχα μάθει εδώ και χρόνια να γράφω πριν κοιμηθώ
Γιατί μόνο έτσι αισθάνομαι ότι απερίσπαστα επικοινωνώ
Γιατί είναι σημαντικό να εξακολουθώ να με αγαπώ με όλα τα ελαττώματά μου στο φουλ.
Γιατί είναι άσκηση ύφους να ομολογεις επιτέλους τι σου αρέσει
ζώντας σε ένα περιβάλλον που τρέφεται μόνο με αρνητικές γνωματεύσεις ειδικών
Γιατί διεκδικώ να παραμένω ανειδίκευτος.
Γιατί απαιτώ να δρω ερασιτεχνικά.
Γιατί με πλήττουν οι επαγγελματίες.
Γιατί έχω σκοτώσει όσους φίλους επέζησαν από το τσουνάμι της κλιμακτήριου.
Γιατί φίλοι μου δεν είναι όσοι συμφωνούν, αλλά όσοι κατανοούν.
Γιατί έχω χώρο, όσες απώλειες κι αν έζησα η άφησα να μου συμβούν
και για άλλους εκτός από το Εγω μου
Γιατί δεν διεκδικώ την επιβίωση αλλά τη ζωή. Τη δική μου ζωή.
Γιατί μ΄αρέσει να αλλάζω γνώμη, να αλλάζω οπτικές, βαριέμαι τη σιγουριά της σοφίας.
Γιατί με κουράζουν οι δικαστές, οι αδέκαστοι κι οι δεκάρικοι λόγοι.
Γιατί όσο μεγαλώνω τόσο αισθάνομαι μικρός κι ανίδεος.
Γιατί εμπεριέχω μια ακατανίκητη επαρχία μέσα μου.
Γιατί οι πραγματικά κοσμοπολίτες είναι στο μυαλό κι όχι στα μίλια.
Γιατί εκπέμπω πολλά αλλά εισπράττω λίγα.
Γιατί είμαι άπληστος στο συναίσθημα.
Γιατί είμαι τσιγκούνης στην εμπιστοσύνη.
Γιατί σιχαίνομαι τις μετακινήσεις.
Γιατί αφέθηκα να με μετακινούν συνεχώς.
Γιατί μπορεί η ζωή να μην έχει happy end αλλά μπορώ ως τότε να το διασκεδάζω.
Γιατί εξακολουθώ να μαθαίνω την τέχνη του μαζί.
Γιατί εύκολα ξεχνώ τις νίκες.
Γιατί πλησιάζοντας τον θάνατο, γνώρισα τους κανόνες παιχνιδιού της ύπαρξης.
Γιατί πάντα υπάρχει αύριο, μέχρι που δε θα υπάρχει πια, αλλά δε θα είμαι σε θέση να το καταγράψω.
γι αυτό ο,τι προλάβω ...

Πέμπτη 24 Μαρτίου 2011

Κυριακή του Πάσχα

θα είμαστε μαζί
όχι δε θα πάρουμε ποπ κορν
ούτε θα έχουμε ανοικτά τα κινητά
απλά
θα ταξιδέψουμε καθισμένοι σε διπλανά καθίσματα
και ολομόναχοι
στο Βούπερταλ
κι ίσως τότε καταφέρω
να γυρίσω να σε ξαναδώ στα μάτια
μέσα στο απόλυτο σκοτάδι
να δω αν εκείνη η λάμψη
εξακολουθεί
η
απλά "εσφαγιάσθη" λόγω της ημέρας
η
λόγω του καιρού"εσβύσθη πλέον"

Salonique Uber Realism


Τρίτη 22 Μαρτίου 2011

Salonique Uber Realism

μέσα
όσο πιο βαθιά
τόσο πιο πολύ παντού
κανόνας
για εχθρούς και φίλους
γι αυτό μέσα
ως το τέλος
μέσα