Η μητέρα μου
είναι η μικρή μου άστεγη αδελφή
η ξυπόλυτη μετανάστρια στα φανάρια
η σιωπηλή μαθήτρια στο τελευταίο θρανίο
που πρέπει τώρα εγώ να της μάθω
να επιβιώνει
Η μητέρα μου
είναι η γυναίκα στο λεωφορείο της γραμμής
που δεν θυμάται σε ποια στάση κατεβαίνει
είναι αυτή που μπερδεύει την ντομάτα με τον λωτό στην
μακαρονάδα
είναι το δωμάτιο 602 στη β παθολογική
είναι η μυρωδιά του καλοκαιριού κάτω από τη μουριά το
απόγευμα
Η μητέρα μου
Είναι όλα τα φαγητά που ξέχασα πια τη γεύση τους
κι η αγκαλιά που μάταια ψάχνω τον χειμώνα
Η μητέρα μου
είναι η μικρή μου αδελφή
που από την αρχή με υπομονή
θέλω να της μάθω
να ψελλίζει την αλφαβήτα
κι αυτή να επιμένει
να βάλω σκουφάκι και κασκόλ μη και κρυώσω πάλι.
σε λατρεύω
ΑπάντησηΔιαγραφή!!!...
ΑπάντησηΔιαγραφή