πριν την απόλυτη σιωπή

("Le petit soldat" Jean-Luc Godard 1963) 

Όταν ένας άντρας κλαίει στον φακό είναι το όριο, σώπασε και προστάτευσε τον

Όταν ένας ποιητής λέει δημόσια «φοβάμαι», είναι το όριο, σώπασε και προστάτευσε τον

Όταν ένας νέος φεύγει στο εξωτερικό για να ζήσει, σώπασε, κατάλαβε τον.

Όταν ένας εκπαιδευτικός απεργεί, είναι το όριο, σώπασε, προστάτευσε τον.

Όταν μια γειτονιά ψάχνει στα σκουπίδια των super market, είναι το όριο, σώπασε , μα μη προσπερνάς σαν να μη το έχεις δει..

Όταν μια πόλη εξαφανίζεται από την κοινωνική ζωή, είναι το όριο, σώπασε και σκέψου γιατί.

Όταν μετράς τα λίγα ανοικτά καταστήματα ανάμεσα σε πάμπολλα κλειστά, είναι το όριο, μέχρι να πας στο σπίτι ασφαλής, ποιος έχει δημιουργήσει ετούτες τις συνθήκες ανασφάλειας

Όταν κάποιοι συγκεκριμένοι, παραμένουν αλώβητοι από όλο αυτό, είναι το όριο για να καταλάβεις το ηθικό, το ανήθικο, το ψέμα και την  « κατασκευή».

Όταν ακόμη υπάρχουν κάποιοι «ανθρωπιστές» που σου λένε «καταγγέλλω τη βία από όπου κι αν προέρχεται» , να τους φοβάσαι. Είναι αυτοί που δεν έχουν νιώσει ΒΙΑ τι σημαίνει.

Όταν αυτοί που έδωσαν εντολή να πέσουν δακρυγόνα σε σχολείο, κόπτονται υπέρ της ψυχολογίας των μαθητών,

Όταν αυτοί που δημιούργησαν τους άνεργους γονείς, νοιάζονται για τα οικογενειακά έξοδα στα φροντιστήρια για τις εξετάσεις των παιδιών τους

Ξέρεις καλά το μέγεθος της απάτης

Το κίτρινο της αλήθειας

Τις χωρίς επιστροφή  συνθήκες κατεπείγουσας ασφυξίας που πρέπει να επιλέξεις,

Για να τους δωσεις το απαραίτητο αλλοθι που χρειάζονται για να επιβιώσουν…

Σιωπή…