William Butler Yeats :Γραμμές Γραμμένες με Κατήφεια

Lines Written in Dejection

When have I last looked on

The round green eyes and the long wavering bodies

Of  the dark leopards of the moon?

All the wild witches, those most noble ladies,

For all their broom-sticks and their tears,

Their angry tears, are gone.

The holy centaurs of the hills are vanished;

I have nothing but the embittered sun;

Banished heroic mother moon and vanished,

And now that I have come to fifty years

I must endure the timid sun.

Γραμμές Γραμμένες με Κατήφεια

Πότε ήταν η στερνή φορά που κοίταξα κατάματα

Τα στρογγυλά πράσινα μάτια και τα μακριά κυματιστά κορμιά

Των σκοτεινών λεοπαρδάλεων του φεγγαριού;

Όλες οι άγριες μάγισσες, αυτές οι τόσο ευγενικές κυρίες,

Παρ’ όλα τα σκουπόξυλα και τα δάκρυά τους,

Τα θυμωμένα δάκρυά τους, έχουν χαθεί.

Οι ιεροί Kένταυροι των λόφων χάθηκαν κι αυτοί.

Δεν μου ‘μεινε τίποτα παρά ο πικραμένος ήλιος.

Εξορισμένη η ηρωική μάνα σελήνη χάθηκε κι αυτή,

Και τώρα που έφτασα πια τα πενήντα

Θα πρέπει να υπομένω μόνο αυτόν τον άτολμο τον ήλιο.

(μετάφραση Αχιλλέας Ψαλτόπουλος, στη φωτογραφια του Γιώργου Αναστούλη, η Εύα Στέφα απο την παρασταση της Προδοσίας του Χ.Πίντερ, που ανεβαίνει 11 Ιουνίου στο θέατρο "90 μοιρών" )