η πρωτη θάλασσα

…είναι σαν το τέλος

σαν
γιατί κι η αρχή δεν ήταν
ακριβώς αρχή
ζεστά τηλέφωνα
κρύοι φόβοι
γλυκά λόγια
πικρές σκέψεις
αλήθειες φυσικά
αλλά κι άλλα τόσα
ανομολόγητα που
ήταν σαν ψέμα

σαν
γιατί και τα αληθινά
αργούν
τον χρόνο τον δικό τους
θέλουν
κι η άνοιξη που μπήκε
σύσσωμη

δυο
τρία πράγματα
που ξέρουμε
κάποιοι παλιόφιλοι
που επιμένουν
ένα αίσθημα κενού
μια αλλαγή
δυο αλλαγές

μια προσμονή
μια απελπισία

χιούμορ υπάρχει
φυσικά
και κέφι

απλά εδώ
χαίρομαι
την δυσλεξία
του ουσιαστικού
μαζί σας
και μόνος
αέναα

μου μυρίζει πολλή αγάπη
ανάμεσα στα κύματα
διακρίνω τη μυρωδιά της