Κυριακή 15 Νοεμβρίου 2015

Μήνυμα στον τηλεφωνητή



Κάθε φορά που πέφτει μια βεβαιότητα
αισιοδοξώ ανάμεσα στα ερείπια της
ότι ερχόμαστε πιο κοντά στα ανθρώπινα.

Υπάρχουν κι αυτοί, που ο φόβος τους κάνει να μοιρολατρούν
"χανόμαστε", "δεν υπάρχει σωτηρία" λένε
Κι άλλοι, οι αυστηροί κριτές των πάντων,
που νιώθουν μια άγρια χαρά κάθε που οι κασσανδρείες τους, δικαιώνονται.

Κι όμως αισιοδοξώ σαν τον Δαυίδ, πως το καλό στο τέλος θα νικήσει
έστω κι αν μείνει μόνο ένας - αλλά Ανθρωπος- σε τούτον τον πλανήτη
το συναίσθημα της Αγάπης είναι που δημιούργησε τον κόσμο
-δεν μπορεί το ίδιο αυτό να τον αφανίσει-

Απλά με τα χρόνια, οι λέξεις αλλάζουν νοήματα - τα συναισθήματα όχι-
κι αν οι λέξεις υπήρξαν ανθρώπινες επινοήσεις για να κατανοηθούμε,
τα συναισθήματα είναι η αναγκαία συνθήκη για να υπάρχουμε.

Ανθρώπινοι. Μαζί.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου