Ω! Οι Ευτυχισμένες Μέρες... (απόσπασμα)

Σοφία Φιλιππίδου 

"Ω, θα μου μιλήσει σήμερα, 
 Ω, 
Η ωραία μέρα που θα ’ρθει. 
Ακόμα μία! 
Έλα, λοιπόν, τι έλεγα; Α, ναι τα μαλλιά μου, πιο ύστερα, κάτι θα ’χω να κάνω πιο ύστερα. 
Έβαλα ναι, έβαλα το καπέλο μου δεν μπορώ να το βγάλω τώρα.
Να σκεφτεί κανείς πως υπάρχουν στιγμές που δεν μπορεί να βγάλει το καπέλο του, έστω κι αν απ’ αυτό εξαρτάται η ζωή του. Είναι στιγμές που δεν μπορείς να το βάλεις, άλλες στιγμές που δεν μπορείς να το βγάλεις. Πόσες φορές είπα, Βάλε το καπέλο σου τώρα, δεν έχεις άλλο να κάνεις αλλά αυτό, Βγάλε το καπέλο σου τώρα, σαν ένα καλό παιδι, αυτό θα σου κάνει καλό, και δεν το έκανα,
Δεν το μπορούσα. Χρυσαφένια, τα είπες εκείνη την ημέρα, όταν επιτέλους είχαμε μείνει μόνοι, χρυσαφένια μαλλιά
στα χρυσαφένια σου μαλλιά…
να μπορούσαν ποτέ…
ποτέ…
Εκείνη την ημέρα.
Ποια μέρα;
Τώρα τι;
Οι λέξεις σ’ εγκαταλείπουν. Υπάρχουν στιγμές που ακόμα κ’ οι λέξεις σ’ εγκαταλείπουν.
Δεν είν’ αλήθεια, ότι ακόμα κ’ οι λέξεις σ’ εγκαταλείπουν, μερικές φορές;
Τι πρέπει λοιπόν να κάνει κανείς ώσπου να ξανάρθουν; Να χτενιστεί, αν δεν τόχει κάνει, ή αν υπάρχει αμφιβολία, να λιμάρει τα νύχια του, αν έχουν ανάγκη από λιμάρισμα, έτσι θα μπορεί να περιμένει ώσπου νά' ρθουν.
Αυτό είναι που θέλω να πω.
Αυτό είν’ όλο που θέλω να πω.
Αυτό που βρίσκω τόσο υπέροχο, που δεν περνά μέρα – για να μιλήσω στο παλιό στυλ! - σχεδόν καμιά, χωρίς λίγο πόνο...
για μια μικρή ευχαρίστηση.
Έμπα μέσα στην τρύπα σου τώρα, έχεις αρκετά ψηθεί. Κάνε όπως σου λέω, μη μένεις φυτεμένος εκεί, κάτω απ’ αυτόν τον φοβερό ήλιο, έμπα μέσα στην τρύπα σου. Πριν είναι αργά!
Όχι πρώτα το κεφάλι, κουτέ, πώς θα γυρίσεις μετά; Αυτό είναι… στροφή… τώρα… πίσω πάλι.
Καταλαβαίνω να σύρεσαι προς τα πίσω δεν είναι εύκολο, αλλά αμοίβεται κανείς για τον κόπο του στο τέλος.
Άφησες έξω την κρέμα σου!
Το καπάκι!
Όχι πρώτα το κεφάλι, σου λέω.
Πιο δεξιά.
Δεξιά, σου λέω.
Χαμηλά !
Τώρα!
Αυτό ήταν!

Μπορείς να μ’ ακούς από κει;
Σε ικετεύω,
μόνον ναι ή όχι,
μπορείς να μ’ ακούς από κει;
Μόνον ναι ή όχι."
(Παύση) 


με αφορμή την παράσταση :
Σάμουελ Μπέκετ : " Ω! Οι Ευτυχισμένες Μέρες" 

ΜΙΚΡΟ REX - ΣKHNH «ΚΑΤΙΝΑ ΠΑΞΙΝΟY» απο 18 Φεβρουαρίου 

[Μετάφραση:  Σοφία Φιλιππίδου

• Σκηνοθεσία: Γιώργος Μανιώτης
• Σκηνικά- Κοστούμια: Θάλεια Ιστικοπούλου
• Μουσική επεξεργασία  : Θοδωρής Οικονόμου
• Φωτισμοί : Σάκης Μπιρμπίλης
• Βίντεο  : Γρηγόρης Ρέντης
• Βοηθός σκηνοθέτη : Γιάννης Γούνας
• Γουίννυ: Σοφία Φιλιππίδου
• Γουίλλυ : Γιάννης Γούνας ]