Μεγάλη Παρασκευή της λάθος ματιάς

Δεν είναι από κει που κοιτάς ο Εσταυρωμένος

γωνιά Τοσίτσα με Πατησίων  είναι,

στα σύνορα του Έβρου σταυρώνεται τις νύχτες

στης Κακαβιάς τα χιόνια ποτίζεται όξος μουλωχτά

στο Φαρμακονήσι εξαφανίζεται

Στον Άγιο Παντελεήμονα κουβαλά τον σταυρό του μαρτυρίου

στον Δενδροπόταμο ξεψυχά

στο πάρκο της ΧΑΝΘ με τη σύριγγα στο χέρι ψυθιριζει

«λαμά λαμά σαβαχθανί»

έξω από τα supermarket και στις λαϊκές αγορές

φορά ακάνθινο στεφάνι

βλέπεις το αίμα στο μέτωπο η όχι ακόμη;

Δεν είναι εκεί στις λαμπάδες, στα προαύλια ναών ο επιτάφιος απόψε

είναι κάτω από το σπίτι σου ο κοιμισμένος άστεγος

δεν του αρκεί να τον προσπεράσεις με το κερί στο χέρι

ούτε κάποια  νηστεία σου, θα τον σώσει

Οι ολονυκτίες ψαλμωδίες σου  δεν θα βρουν δουλειά στον άνεργο

μήτε  οι  ευχές με λαγουδακια  στο διαδίκτυο

θα αναπληρώσουν τα άδεια μάτια των  μεταναστών

θύματα του συμμαθητή δουλεμπόρου

που χαιρετάς στα προεκλογικά σαλόνια

με κατάνυξη

Δεν είναι από κει που κοιτάς ο Άγιος που θα σε σώσει με το θάνατο του

κοιτά προσεκτικότερα, σταμάτα να φοβάσαι και κοίτα

ίσως να μη σωθείς βεβαίως

αλλά τουλάχιστον θα έχεις  

νιώσει

το πρώτο βήμα τι σημαίνει

κι αν μια Ανάσταση έχει λόγο ύπαρξης

η μοναχά   σαν αργία των δημόσιων υπηρεσιών 

για μια πενταήμερη εκδρομή στην εξοχή μετριέται.