26 Ιουλίου 1822 - Η Μάχη των Δερβενακίων

πίνακας του Χρήστου Αλατσάκη

το ποίημα γίνεται ιδρώτας στη χούφτα μου,

πέφτει και χάνεται στα παλιά σανίδια

υπάρχει ένα φως απέναντι ακριβώς  να με τυφλώνει

το στόμα μου άδειο από λέξεις - που πριν θυμόμουνα-.

έρχεσαι σιγά, μια αγκαλιά με το χέρι σου να δώσεις

λουλούδια τη νομίζω

και πάω να τα μυρίσω

παραπατώ

κατρακυλούνε στη σχισμή  κι οι ελάχιστες  λέξεις

η έσχατη ελπίδα

να λέω ότι γιόρτασα

και φέτος

μια εθνική εορτή

μου έμεινε ένα χάρτινο σκισμένο σημαιακι

μια τύψη για την ελάχιστή μου μνήμη

και μια ενοχή

αποτυχημένης πατριδογνωσίας

ανάμεσα στα ξύλινα σκαλιά της υπόκλισης

μετά άρχισε η μεταπολίτευση