Της Αγίας Συλβάνας σήμερα, κατεβηκε από το εικονοστάσι να πει το σεκλέτι της ζωής της, στο κοινό, βαμμένη στο χρώμα του θανάτου, αυτή πηγή της ζωης και του γλεντιου, το σώμα της ηδονής κι η καρδιά της μοναξιάς, που ξέρει πότε ο γνήσιος καημός ,γίνεται τραγούδι. Ξανθή μπούκλα το μαλλί κι απανωτά τσιγάρα, Μεγάλη Τρίτη κι οι εν πολλαίς αμαρτίαις περιπεσούσες γυνές, βγαίνουν στους δρόμους, με ψίχουλα αγάπης, ξεγελούν την πείνα τους, με δάκρυα ποτίζουν τις απουσίες τους . Στα καφενεία τα άδεια από φοιτητές λένε την ιστορία τους, μωρές παρθένες και το λάδι λίγο, ίσα για το καντήλι, μόλις να χωράει μια ζωή. Τη ζωή τους. Μεγάλη Τρίτη σήμερα , τη μερα που γεννήθηκε ο Νικος Γκάτσος κι αυτοκτόνησε ο Αδόλφος Χίτλερ, τη μερα που αναγνωρίστηκε στην αγνώριστη χωρα, η εθνικη αντίσταση, γίνεται η περιφορά των επιταφίων των κλειστών μαγαζιών, απόγευμα στη Βαλαωριτου, βήμα σημειωτόν ανάμεσα σε βιτρίνες που λύνουν την σιωπή τους, συμμετέχοντας στο πένθος. Ο σεβασμός του «κλειστόν» στα χρόνια μιας ιντερνετικης αποκτήνωσης που γεννάει ο φόβος του ανώνυμου σχολίου. Της Αγίας Συλβάνας σήμερα, που μετά την Ανάσταση έχει παραχωρήσει δικαιώματα και μονολογεί στον «Γύρο του Θανάτου» εκεί θα την βρείτε. Οι περίεργοι κι οι θρήσκοι, οι ανένταχτοι της ηδονής και οι φιλομαθείς. Μη ξεχάσετε να ανάψετε κερί. Για την ψυχή αυτών που αγαπήσατε κι αφήσατε να φύγουν από τη ζωή σας. Κι αυτή θα πάρει φόρα σα λεηλατημένο από τη χρήση τζουκ μποξ και θα σας ψιθυρίσει γλυκά σερμπέτικα στ’ αυτί, ένα ακόμη θρησκευτικό τραγούδι :
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου