Κατερίνα Γώγου -Για την αποκατάσταση του μαύρου

Κατερίνα Γώγου - Για την αποκατάσταση του μαύρου

ενα ντοκιμαντερ του Αντωνη Μποσκοίτη

Πρεμιέρα: στις ΝΥΧΤΕΣ ΠΡΕΜΙΕΡΑΣ 

27/9 ημερα Πεμπτη, 10 το βραδυ στον ΔΑΝΑΟ 1

Συντελεστές:

Σενάριο-Ερευνα-Σκηνοθεσία : Αντώνης Μποσκοίτης

Παραγωγός: Τζίνα Πετροπούλου

Φωτογραφία: Δημήτρης Θεοδωρόπουλος

Μονταζ: Κώστας Μακρινός

Μουσική: Κωνσταντίνος Τσιώλης

Ηχος: Γιώργος Πόταγας

Σκηνογραφική-Ενδυματολογική επιμέλεια: Γιουλα Ζωιοπούλου

Μακιγιαζ: Εφη Ζαφειροπούλου- Ιωαννα Λυγίζου

Artwork : gazoza

παιζει η Λουκία Μιχαλοπούλου

Ποιήματα της μελοποίησαν κι ερμηνεύουν οι :

Μαρίζα Κωχ, Παντελής Θεοχαρίδης, Λόλεκ

Ποιήματά της απαγγέλουν :

Ανδρεας Θωμόπουλος , Δημήτρης Παπαδατος

Εμφανίζονται και μιλουν γι'αυτην αlφαβητικά:

Ρήγας Αξελός

Νάνος Βαλαωρίτης

Θοδωρής Βλαχακης

Γιώργος Γαρμπής

Γιώργος Δάγλας

Μανώλης Δςστούνης

Θρασύβουλος Καλαιτζίδης

Νικος Καλογερόπουλος

Λίνα Καρανασσόπουλου

Αντώνης Καφετζόπουλος

Μαρω Κοντού

Γιώργος Κορδέλλας

Ευα Κουμαριανού

Μαρία Λαγγουρέλλη

Ολια Λαζαρίδου

Λόλεκ

Θανάσης Νιάρχος

Λευτέρης Ξανθόπουλος

Βασίλης Παπακωνσταντίνου

Λένα Πλάτωνος

Μαρία Πορτάλιου

Αγάπη - Βιργινία Σπυράτου

Ανδρεας Ταρνανάς

Γιαννης Φελέκης

Γιώργος Χρονάς

Γιώργος Ψωμόπουλος

20 χρόνια σχεδον απο ττην αναχώρηση  της ποιητριας Κατερίνας Γώγου, που υπήρξε και ηθοποιος , ο Α.Μ. προσπαθει να καταγραψει το φαινομενο της παρουσίας της, στη δημοσια ζωή της πόλης, ανακαλώντας τη μνημη ανθρωπων που την γνώρισαν, την έζησαν, την βοήθησαν, τους βοήθησε, τους ενέπνευσε, τους αφύπνισε, σε χρονια που η λαιλαπα της φούσκας του lifestyle ομογενοποιούσε το συμπαν, να καταγραψει οτι απέμεινε απο την αντίστασή της στο βόλεμα, μιας κοινωνιας σε παρακμή.

Η Κατερίνα Γώγου γεννήθηκε  στην Αθήνα στις 1 Ιουνίου 1940 και αυτοκτόνησε με χάπια και αλκοόλ στις 3 Οκτωβρίου 1993. στα 53 της χρόνια. Ως τοτε καταφερε να γραψει 7 ποιητικές συλλογες, με λογο ακραια αντιποιητικό, που κυρίως ενοχλούσε τους θαυμαστες της και τους ξεβόλευε απο την μικροαστικη εικονα που ειχαν γι'αυτην απο τις περίπου 15 ταινιες του παλιου ελληνικου κινηματογραφου . Αγνοώντας οι περισότεροι την στροφη που εκανε γυρω στα 1977 με το "Βαρυ Πεπόνι" του αντρα της Παύλου Τάσιου και της χαρισε το Βραβειο του Α Γυναικείου ρόλου στο Φεστιβαλ Κινηματογραφου Θεσσαλονίκης, όπως και την εμβληματική πλεον Παραγγελιά, οπου κρατουσε εναν βασικο ρόλο σαν κορυφαια ενος ατυπου ποιητικου αρχαιου χορου , απαγγελοντας ποιηματα της απο τις 2 πρωτες ποιητικές της συλλογες που ηδη ειχαν κυκλοφορησει, με μουσικη υπόκρουση Κυριάκου Σφέτσα κι εξαιρετικά γκρό πλαν, σχεδον εφιαλτικα, σαν μια φωνη τύψης, για την κοινωνικη σηψη που περιγραφεται στην ταινία. Η τελευταια κινηματογραφικη της παρουσία εγινε στην αλληγορική "Όστρια, το τέλος του παιχνιδιού " σε σκηνοθεσία: Ανδρέα Θωμόπουλου.

Η νεαρη ηθοποιός Λουκία Μιχαλοπούλου ενδυέται την ατμόσφαιρα της ποιήτριας και προσπαθει να σωματοποιήσει τον μύθο που την περιβαλει 20 χρόνια τωρα, οντας αποκομμένη από το επίσημο λογοτεχνικό κατεστημένο, αλλα με μια συνεχώς αυξανόμενη δυναμική μεσα από τα κείμενα της και τη σταση ζωής της στις νέες γενιές που την ανακαλύπτουν , και την κρατουν σταθερα στην πρωτη γραμμη ενδιαφέροντος. Αυτό το κενο ερχεται να καλύψει ετούτο το ντοκιμαντερ. Μια καταγραφη και μια ατμόσφαιρα από ένα ατομο που ηταν «περαν του κόσμου τουτου».