ενα σκυλί στην παραλία

Ήρθε και κάθισε δίπλα στην ξαπλώστρα που χρησιμοποιούσα,την επόμενη ημέρα της αναχώρησής μου, από τη μυστική μου παραλία. Μέχρι το τέλος του περσινού καλοκαιριού καθόταν εκεί στην αδειανή ξαπλώστρα . Το Φθινόπωρo, μάζεψαν τις ξαπλώστρες, η παραλία άδειασε, άρχισε η περίοδος των κυμάτων, του πελαγίσιου αέρα, του διαπεραστικού παραθαλάσσιου κρύου. Μου είπαν ότι το έβλεπαν να τριγυρίζει αγέρωχα στην ακτή και το βράδυ να κοιμάται πάνω στα πιο στεγνά αρμυρίκια της. Την Άνοιξη χάθηκε για λίγες μέρες από την ακτή, αλλά όχι για πολύ, με το που ξαναμπήκαν οι ξαπλώστρες παρατεταγμένες ομοιόμορφα τακτικά έτοιμες να δεχτούν τους φετινούς κολυμβητές, εμφανίστηκε και πάλι, διάλεξε την ίδια γαλάζια ξαπλώστρα με πέρυσι κι έκατσε δίπλα της, εμποδίζοντας με επιθετική φωνή, αυτή τη φορά, οποιονδήποτε να τη χρησιμοποιήσει. Έτσι μου τηλεφώνησαν οι υπεύθυνοι, φίλοι από χρόνια που γνωρίζουν τις παράξενες φιλίες μου στο νησί, να με ρωτήσουν μήπως ήταν δικό μου ετούτο το άγνωστο σκυλί. Δεν είναι. Είναι όμως μέρος μιας δικής μου επιθυμίας.Και οι αντιδράσεις του, η επιμονή του και η διαχείριση της μοναξιά του, έχει κάτι από τη δική μου επιλεκτική συμπεριφορά. Την πρώτη μέρα που έφτασα στο νησί, κατέβηκα στην παραλία. Ήταν εκεί. Το διέκρινα από ψηλά, δίπλα στην ξαπλώστρα μου, κάτω από τον καυτό ήλιο. Δεν το αναγνώρισα. Ηταν ενα σκυλί που δεν ειχα ξανασυναντήσει. Μα όταν αυτό με αντιλήφθηκε, σηκώθηκε αστραπιαία σαν ελατήριο, τινάχτηκε , ανασυντάχθηκε και άρχισε να τρέχει κατά το μέρος μου ώσπου με μια εναέρια βουτιά 'επεσε στην αγκαλιά μου κι άρχισε να μου γλείφει τα χέρια και τα πόδια, προχώρησε πιο πολύ άρχισε να με γλείφει στο μάγουλο, και τα μάτια του, αχ τα μάτια του σαν να δάκρυσαν, υγρά γεμάτα λαχτάρα με κοιτούσαν ασταμάτητα. Γίναμε το θέαμα της παραλίας, αλλά αυτό ήταν το λιγότερο για μένα. Το πρώτο μπάνιο της χρονιάς το κάναμε μαζί. Όπως και την πρώτη ηλιοθεραπεία. Αγκαλιασμένοι. Σαν δυο κομμάτια , ενός πράγματος που με τα χρόνια κόπηκαν, αλλά δεν μπορούν να συνεχίσουν μένοντας για πολύ χώρια. Θα ήταν ίσως μια ωραία ερωτική ιστορία, έτσι κεραυνοβόλους, επίμονους και αυθόρμητους φανταζομαστε τους έρωτες οι άνθρωποι. Όμως είναι κάτι πιο ευλογημένο από αυτό. Είναι αυτή η πληρότητα που αισθάνεσαι όταν σε διαλέγει η αγάπη, να σου φανερωθεί. Και αγκαλιά , να κάνει μαζί σου ηλιοθεραπεία,  στη μυστική σας παραλία.