Παρασκευή 8 Ιουλίου 2011

για κοίτα πως εξαφανίζεται το πρόσωπό μου μέσα σε άτακτα πιξελ και βρόχινα νερά
μετασχηματίζεται το κεφάλι μου σε μια απροσδιόριστη πολεμική μηχανή αγανάκτησης
βιώνω μια αλχημεία ζωής σε πλατείες ανεξάρτητων συμφερόντων.
Κηδεύω το καναρίνι μου αθόρυβα.Επιστρεφω στη μουσική. Επιστρέφω στη σιωπ΄΄η και την ανωνυμία με θάρρος κουράγιο αλλά καμιά ελπίδα.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου