.es

.Es

φύσαγε ένα αεράκι αρχής καλοκαιριού
είχε μια μοναξιά η νύχτα 
μετά τα μικρόφωνα
πάντα έχει
περπάτησα ως την άκρη της πόλης
ώσπου άκουσα μουσική
ένα αίσθημα οικειότητας
με έφερε στα παλιά τείχη της πόλης
μια βυζαντινή σκιά παρέα με ένα μπάσο από ακτές της βραζιλιάνικης γιορτής
καλοντυμένοι κι αναμασά τους εγώ να περιφέρω τα συνθήματα
στις αρχαίες πέτρες ο Χάρης σημείωνε ηλεκτρονικά τοπία
και η Πια μου αφιέρωνε κομμάτια γεμάτα μουσική από το Πίνα του Βέντερς
δεν είχαμε λέξεις
μια κούραση είχαμε και μιά ελπίδα
σαν συνάντηση παλιών συμμαθητών
μετά από χρόνια
κι όλο να γίνονται συστάσεις κι όλο να πέφτουν αγκαλιές
κι όλο να πίνουμε ένα τζιν τονικ ατέλειωτο
σαν το καλοκαίρι που ξέρουμε καλά 
πως δεν θα τελειώσει εύκολα
ούτε γρήγορα
αλλά αυτό χωρίς θλίψη
αλλά σα πρόγνωση
σαν μια τελευταία λέξη
από ένα σύνθημα που παράπεσε
δεν το πρόσεξε κανείς
και χάθηκε στο Θερμαΐκό
αλλά δεν έσβησε
ναι αυτό το βράδυ
βρήκα τυχαία
το αύριο να έρχεται σαρωτικό
κι άκουσα τη βουή της Ιστορίας
πάνω στα τείχη να προφητεύει
τα δύσκολα
με το πιο χαλαρό τζιν τονικ
στα χέρι