στην σκάλα

η γλώσσα φτιάχνεται 
από την απουσία των άλλων

οι άνθρωποι γρήγορα εξαντλούνται
ένα αυθόρμητο φέρσιμο συχνά 
τους προδίδει
ενώ δεν το περιμένουν

μια διάθεση κοινωνικότητας 
τους καθιστά υπόλογους για χρόνια 
κι οι λέξεις τους  ζυμώνονται στις διαψεύσεις  
όσων πρόσκαιρα υποσχέθηκαν
μα γρήγορα μετάνιωσαν κάνοντας πίσω

ενίοτε παραμένουν  με σοφία πίσω απ' τα χείλη
βλέποντας το μάταιο της έκθεσης τους 
κατεβαίνοντας μια σκάλα

έτσι τα χρόνια συνεχίζονται η γλώσσα φθίνει
οι απουσίες καρποφορούν
κι οι λέξεις με μέτρο
ξεστομίζονται
από τα  μέσα λίγο πιο μέσα 
μέχρι η γλώσσα να εξαφανιστεί
δια παντός