αργά

αργά την νύχτα της αγάπης

εγώ κρύβω το μίσος

το ποτίζω αλκοόλ και υποσχέσεις

το εξουδετερώνω.

αργά, ακούω τις μουσικές κοιτώντας τα υγρά μάτια της Όλγας

να ψάχνουν αγκαλιά στην έρημη και σκοτεινή πολιτεία

αργά, πηγαίνω στου κόσμου τις κοινωνικότητες

να νιώσω ότι ανήκω , να νιώσω λιγότερο  μισός


αργά, η Μάρα διαλέγει τους πιο επίπονους ρυθμούς
να σιγοτραγουδα το coq au zen και να λικνίζεται
κι εγώ να κοιτώ ταβάνια γεμάτα μνήμες
να συγκρατώ τα δάκρυά όταν αργά χορεύω ένα ταγκό
με την Φωτεινή, όταν αποφεύγω να της πω
πόσο πολύ πονάω με το μισό μου χαμένο
στον χρόνο
αργά, να προσπαθώ να ενταχθω σε κάτι που του περισσεύω
αμελητέος άνθρωπος εν κινδύνω


μια νύχτα αγάπης
γεμάτος μίσος
απόλυτα μισός

ποτέ δεν κατάφερα να πιάσω την σωστή θέση

από νωρίς

πάντα ήταν αργά

το χρώμα της αναμονής

τι χρώμα έχει η αναμονή

στα πιο ψηλά μπαλκόνια

τι μουσική, τι ήχο έχει

όταν μακριά οι υπόλοιποι γλεντούν

μετά τον κατακλυσμό

τι νόημα έχει το πως ήμασταν πριν

ποιος ο λόγος να

"ξαναγίνουμε"

όταν το αύριο προβάλει

τις δικές του προδιαγραφές

εκτοξεύοντας αξίες φυλαγμένες σε σεντούκια μνήμης

στο διάστημα του καινούργιου

αχρειάστα όλα λοιπόν

και μόνο ένα σχοινί γερό

για να κατέβουμε πάλι στο έδαφος ξανά απ' την αρχή

η να πνιγούμε

δια παντός

“Au hasard des oiseaux” par Jacques Prevert

Έμαθα πολύ αργά ν΄αγαπώ τα πουλιά

Και λυπάμαι κάπως γι’ αυτό

Τώρα όμως όλα έχουν πάρει το δρόμο τους

Και καταλαβαινόμαστε

Εκείνα δεν ασχολούνται μαζί μου

Μα μήτε κι εγώ μαζί τους

Απλώς τα κοιτάζω

Και τ΄ αφήνω στην ησυχία τους

Όλα τα πουλιά δίνουν τον καλύτερο εαυτό τους

Δίνουν το παράδειγμα

Τα πουλιά δίνουν το παράδειγμα

Το παράδειγμα όπως πρέπει

Παράδειγμα των πουλιών

Παράδειγμα των πουλιών

Παράδειγμα τα φτερά οι φτερούγες το πέταγμα των πουλιών

Παράδειγμα η φωλιά τα ταξίδια τα τραγούδια των πουλιών

Παράδειγμα η ομορφιά των πουλιών

Παράδειγμα η καρδιά των πουλιών

Το φως των πουλιών.

( http://www.eyploia.gr/  )

η μνήμη καθυστερεί Κυρία, είπε

ότι με προσοχή είχες μαζέψει
στη Λίμνη τα πετάς
σε κάδους ανακύκλωσης
να χάνονται
τα βλέπεις
χωρίς άλλες λέξεις




συνήθως υπήρξαν αρκετές
πριν σταδιακά
επέλθει η σιωπή
που ακολουθεί
την αναχώρηση


ούτε ονόματα σε λίγο
ούτε σκιά αισθήματος




μόνο νερό, υγρασία
και μια μνήμη κενή
αυτό.

στην αναπαυτική πλευρά

(φωτο : Θεόδωρος Βουτσάς)

Πλησιάζει ο καιρός που θα αφήσουμε να χαθούν οι σημειώσεις

κι ότι έχουμε να πούμε, θα το λέμε από μνήμης κι εξ αποστάσεως

Τότε θα δούμε τι από όλα ήταν αληθινό και τι κατασκευή

Ως τότε βρήκα μια αφορμή από δω να συνεχίζω, βρήκα μια αφορμή να συνεχίζω

να συνεχίζω, να συνεχίζω μπερδεύοντας κάθε φορά το Χ με το Ζ  παραπλανώντας τον καιρό που πλησιάζει απειλητικά. 

Αλλαγή ανέμου, αναχώρηση

Προϋπήρξε ο πυρετός
η αναμονή του τηλεφωνήματος
το " ναι γιατί όχι" μιας συνάντησης
και μετά
η αμηχανία σαν ομίχλη κάλυψε το τοπίο
αποκλείοντας οτιδήποτε δήλωνε συνέχεια


Επιστρέφοντας από το απρόσμενο  ταξίδι
ο πυρετός εξακολουθούσε 
παράξενο σκέφτηκα
τι πυρετός είναι αυτός
που δεν σταματά
με μια αναχώρηση
που με προϋπαντεί στο γκισέ των αφίξεων
μέρες μετά
τι είδους πυρετός είναι αυτός
που επιμένει ανεξέλεγκτα
να σε θυμίζει




Αλλαγή ανέμου, καινούργιος μήνας
σε λίγες μέρες
επιστρέφω οριστικά
τις απαντήσεις
που πήρα δανεικές
κι ελπίζω
ο τόκος να είναι 
μικρότερος του αρχικού πυρετού του κεφαλαίου